En dat is nou mijn liefje zei de dakloze zwerfer.......

Het zal zo half mei zijn geweest,  zoals gewoonlijk ging ik elke avond in die tijd zo rond de klok van acht uur in de avond het vuil van die dag van mijn zaak naar de vuilcontainer brengen echter ik keek naar de overkant en zag daar een man met dekens om zich heen op een groot stuk karton zitten, ik dacht wat is er aan de hand met die man dus ging ik naar hem toe, ik stelde me voor en zei dat ik aan de overkant van de straat, een zaak had, hij luisterde geïnteresseerd.

Ik vroeg hem hoe hij hier zo gekomen was, hij draaide zijn hoofd om en keek met zijn vriendelijke ogen me diep aan en zei jongen dat zal ik je vertellen ik zie aan je dat ik je kan vertrouwen, ik was registeraccountant en verdiende heel veel geld en had een grote villa, twee auto's voor de deur, één voor mij en één voor mijn vrouw en ging 3 keer per jaar op vakantie, het leven lachte me toe totdat dat ik van de ëén op de andere dag ontslag kreeg, kwam nergens aan de bak, ik raakte in depressie en kreeg angstaanvallen.......

Op een dag komt mijn vrouw naar mij toe en zei ik wil scheiden van je, ik heb iemand anders ontmoet waar ik verliefd op ben geworden, mijn wereld stortte in, de vrouw waar ik zoveel van hield ging me verlaten.

Ik kon het leven niet meer aan, alles waar ik omgaf en voor werkte was ik kwijtgeraakt, ik ging drinken, veel drinken en nog meer drinken, ik werd een zwaar alkoholverslaafde, ik gaf nergens meer om en kon ook niks meer, ik raakte alles kwijt, uiteindelijk had ik niks meer, eerst sliep ik in mijn auto maar dat kon op laatst niet meer en toen ben ik gaan zwerfen.

Ik leef nu op straat en ben toch gelukkig, leer veel op de straat hoe mensen zijn en als het heel koud wordt ga ik naar het leger des heils in Haarlem maar dat doe ik niet gauw.

Ik vroeg hem heeft u ook nog een foto van uw ex- vrouw en hij zei ja........hij pakte een grote zak die ook weer in een zak zat en toen hij die zak uitpakte kwam er weer een zakje met een doosje van ijzer in een theedoek met een strik erom heen en toen alles uitgepakt was opende hij het doosje en haalde er een kleine foto uit en zei met tranen in zijn ogen, kijk en dat is nou mijn liefje...................

Ik had te doen met hem, hij was een goeie en lieve man en ik
zei zolang als ik hier in IJmuiden woon leef en jij hier op straat slaapt breng ik je elke dag eten en drinken en gaf hem 50 € .

Ik dankte hem voor zijn indrukwekkende levensverhaal en net toen ik terugliep naar mijn tent riep hij ; ik had nog één vraag ; zou ik af en toe bij je naar het toilet mogen, en op mijn woord; ik hou het schoon, ik zei ja dat is goed als je het schoon houd, ik liep verder en ik  dacht dit kan iedereen overkomen zo'n leven al denk je van niet en hoe je moet uitkijken met oordelen over mensen.

         Schilderij geschilderd door Henk Dekkers op doek met speciale glanstechniek.