zondag 4 augustus 2019

De romantiek en nostalgie van het boerenlandschap.

Over het dijkje door de weilanden rijd een trekker met een boerenmeid met haar haar in een lange vlecht met achterop een kleine jongen.

Het is een warme juli avond, op de hooischuur zit een torenvalk,  iets over het bruggetje naar de boerderij beginnen de uitgestrekte weilanden, de koeien grazen in een rustig tempo.

De zon gaat als een grote oranje bol heel langzaam onder, een buizerd vliegt langzaam over.

De boerderij staat er verlaten bij in het stille weilandschap.

In de verte op het weiland hebben zich ganzen verzameld om de nacht door te brengen.

Een moedereend zwemt rustig met haar kroost door de sloten.

Het is heel stil en uit het niks is er opeens een haas en dan iets later zijn het er opeens vijf, ze dartelen en eten.

Het wordt schemerig en iets donkerder, een verdwaalde reiger vliegt over, ik denk het is 1950.........................nee......nee........ het is begin 21e eeuw.

Henk Dekkers.




Schilderij geschilderd door Henk Dekkers op doek.

4 opmerkingen:

  1. Ja! Gevonden en gelezen. Jammer dat ik op zo'n blog alleen tekst kan plaatsen, want anders had je een mooie afbeelding van me gekregen uit een Verkade-album, of de kaft van 'Pallieter' van Felix Timmermans. Deze blogpost van je is natuurlijk taal naar m'n hart. De natuur kent geen kalender, geen jaartallen. De tijd staat er stil. En ook wij zouden er goed aan doen onze horloges thuis te laten, als we het boerenland in trekken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahaha....ja Vin,je schrijft : horloges thuis laten, wil je geloven dat ik pas op mijn 28e een horloge ging dragen !!vroeger deed ik alles op gevoel en ik was altijd op tijd,thanks voor je opmerking.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In mijn directe omgeving heb ik 3 vrienden die nog steeds geen horloge dragen! Mijn eerste (superkleine) horloge kreeg ik van mijn opa en oma. Die hadden een traditie ingevoerd voor de kleinkinderen. Joh wat was ik er wijs mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuke traditie Francine, en wat kan je als kind blij zijn hé...

    BeantwoordenVerwijderen