Tweegezicht met drie poten die wegrent
Door de bossen, waar de schaduw hem kent.
Met opvallende ogen die glinsteren als sterren in de nacht,
En een glimlach die geheimen in zich bracht.
De lucht is gevuld met een zoete geur,
Van bloemen die bloeien, vol kleur en avontuur.
De wind fluistert zacht, als een oude ziel,
Die verhalen vertelt, met een magische stijl.
Tweegezicht danst over de paden van dromen,
Waar de tijd stil staat en de sterren komen.
Met elke sprongetje, een sprankje magie,
In een wereld vol wonder, vol fantasie en verbijstering.
De maan kijkt toe, met een glimlach zo fijn,
Terwijl Tweegezicht danst, als een schaduw van schijn.
En als de dageraad breekt, met zijn gouden stralen,
Zal Tweegezicht verder rennen, door de mystieke verhalen van het leven.
Henk Dekkers
2025
2 opmerkingen:
Prachtig gedicht Henk. Het schilderij doet modern aan, en is zeer mooi.
Dank je wel André, ik zit momenteel in een surrealistisch tijdfase van schilderen en soms schrijven in Surrealisme.
Een reactie posten